Πριν φτάσουν στο Προξενείο της Δυτικής Αρμενίας, ο Δάσκαλος
συνεννοήθηκε με τις μαθήτριές του για να βρεθούν στην εκκλησία.
Εκεί έγινε η ένωση όλων των δυνάμεων.
Ο Πρόεδρος είχε φέρει νέες ταυτότητες για τους άλλους
μαθητές που ήταν σε ετοιμότητα για άλλες αποστολές στην
πατρίδα που ήταν ακόμα κατεχόμενη.
Με αυτές ενσωματώθηκαν επίσημα στον αγώνα.
Στο γραφείο ο Δάσκαλος επέλεξε τον πίνακα δίπλα
από την σημαία και συνέχισε τις εξηγήσεις για το
θέμα του απέραντου γαλάζιου στη Μαύρη Θάλασσα.
Είχε προηγηθεί η υπογραφή του Δικαίου της Θάλασσας
και η θέσπιση. Έτσι τα πράγματα ήταν πλέον πιο
ξεκάθαρα για όλους και το όραμα ήταν πιο φωτεινό
ειδικά όταν οι μαθήτριες έφεραν κι άλλους χάρτες με
γεωμετρικούς υπολογισμούς που είχαν βασιστεί πάνω στα
Διαγράμματα Voronoi.
Ο βοηθός του Προέδρου έφερε κι άλλους χάρτες που
συμπληρώθηκαν από την οριοθέτηση που πρότεινε
το 1920, μετά τη Συνθήκη Σεβρών, ο αμερικανός Πρόεδρος
Wilson.
Όλοι τώρα ήξεραν ότι πεδίο είχε οριστεί, αφού το πλαίσιο
υπήρχε. Έπρεπε λοιπόν ν’ αποφασίσουν για το πεδίο δράσης.
Αυτό έγινε μετά από την εξέταση ενός τριπλού σεναρίου
όπου έπαιζε πια και η Θεωρία Παιγνίων.