Η ομάδα συγκεντρώθηκε σε μια νέα διακλάδωση
λίγο πριν τον σταθμό του τραίνου για ένα άλλο ακίνητο
ταξίδι στο Προξενείο.
Εκεί συζητήθηκαν μερικές ιστορικές λεπτομέρειες που
θα έπρεπε να ειπωθούν στη συνέχεια στον επίσημο
χώρο δίπλα στα Ηνωμένα Έθνη.
Ο στόχος είχε κλειδωθεί.
Μόνο που υπήρχαν και επιπτώσεις για το μετά.
Ήξεραν από πριν τι θα γινόταν για το μετά.
Και αυτό ενίσχυσε την οργάνωση του σχεδίου.
Όσο για το λεκτικό, από μια στάση συμβατικού
ενάντια στη βαρβαρότητα, οι συμβουλές είχαν
μετατρέψει το λόγο σε στρατήγημα της Ανθρωπότητας,
αφού δεν μιλούσαν πια για μια νομικίστικη θεώρηση
των πραγμάτων που έπρεπε ν’ αντιμετωπίσει μια
συστηματική προπαγάνδα της βαρβαρότητας, αλλά
για μια στρατηγική Δικαίων που είχε παγκόσμιες
διαστάσεις όσον αφορά στις επεκτάσεις της
για την ιστορία των Αυτόχθονων λαών.
Εξέτασαν τα τελευταία στοιχεία για να συντονίσουν
τις κινήσεις τους και αυτές να γίνουν πράξεις.
Διότι έπρεπε να δημιουργήσουν ένα πεδίο
δράσης μη αναστρέψιμο, έτσι ώστε η συνέχεια
να παράγει μέλλον και προοπτικές εκεί που
υπήρχε μόνο το σκοτάδι των κατεχομένων.