Η Ελβετία μετά το Βέλγιο ήταν μια προετοιμασία
Βρυξέλλες, Γενεύη, Νέα Υόρκη ακολούθησαν
το ίδιο νοητικό σχήμα της υψηλής στρατηγικής.
Κανένα ανθρώπινο πρόβλημα δεν είχε τοπική λύση.
Έτσι ο χώρος των Ηνωμένων Εθνών
ήθελε τον Χρόνο ως εργαλείο.
Οι τοπικές κυριαρχίες δεν είχαν καμιά ουσία.
Και τα προβλήματα εμφανίζονταν με μια μεγαλύτερη εικόνα
που έπρεπε να συνθέσουν ολιστικά.
Έτσι η διδασκαλία των υπηρετών είχε αλλάξει
με τρόπο δραστικό τα μεγέθη της.
Διότι η εικόνα ήταν τεράστια.
Και κάθε λεπτομέρεια στην πραγματικότητα
ακόμα κι αν φαινομενικά δίχως σχέση
άνηκε στο ίδιο ψηφιδωτό.
Κάθε πέτρα ήταν μια λεπτομέρεια
αλλά έπαιζαν πάνω στον ίδιο χωροχρόνο.
Πλάγια σκέψη.
Το Τέρας χαμογέλασε όταν είδε το αποτέλεσμα
και ο Χαμαιλέοντας ετοιμάστηκε
για το επόμενο άλμα.