Όταν είναι δύσκολο να φανταστείς την αρχή των υπολογιστών
είναι ακόμα πιο δύσκολο να διανοηθείς την ανθρώπινη σκέψη
και πώς έγινε η πρώτη συνάντηση.
Ήταν σαν να έβλεπε το πιόνι μιας σκακιέρας
δίχως να δει τα υπόλοιπα στοιχεία
και να υλοποιεί μέσα του τις πρώτες επεκτάσεις.
Τον είχε εντυπωσιάσει η έννοια της μνήμης
που ήταν προσβάσιμη μ’ ένα μόνο κουμπί
και τον είχε φοβίσει ότι το ίδιο
μπορούσε να τη σβήσει
με μια και μόνο κίνηση.
Οι υπολογισμοί ακολουθούσαν απλές οδηγίες
κι αν ήταν πολύπλοκες αποτελούσαν έναν αλγόριθμο.
Αλλά η μνήμη ήθελε ύλη.
Τουλάχιστον τότε.
Έτσι η γλώσσα προγραμματισμού του ήταν φυσιολογική
ενώ η μνημοσύνη ήταν μια τεχνική υπέρβαση.
Ήταν η πρώτη φορά που έβλεπε
την παρέμβαση της Ανθρωπότητας
στην ανθρώπινη νοημοσύνη.
Κι αν θυμόταν τα πάντα
πώς θα ανακαλούσε τη μνήμη του
για να βρει τα δεδομένα που είχε ανάγκη.
Η γλώσσα ήταν βασική
και θα γινόταν θεμελιακή με τη μνήμη.