Κ: Γιατί πρώτα εδώ; Χρόνος.
Κι έχω έρθει τόσες φορές από το 2001.
Δεν είχα προσέξει πόση ομορφιά μπορούσε
να κρύψει αυτό το μέρος. Σιωπή.
Κι όμως εδώ διέπραξαν έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας.
Και δεν μπορέσαμε να τους προλάβουμε.
Αλλά τώρα είμαστε έτοιμοι.
Και δεν είμαστε πια μόνοι.
Κοίταξε προς μια κάμερα…
Είμαι εδώ λοιπόν.
Δεν βλέπω ήλιο μόνο σκοτάδι.
Είναι νωρίς, Θεέ μου.
Δεν ήρθε ακόμα το φως.
Και μ’ αυτό θα έρθει.
Μόνο μ’ αυτό.
Δεν σήκωσε το βλέμμα της. Λες κι ήταν καρφωμένο στα κενά των Πύργων.
Γιατί αργείς, ήλιε;
Δεν βλέπεις πώς είμαι;
Δεν θέλω να κλάψω άλλο.
Τώρα ξέρω.
Αλλά θέλω να τον δω…
Να τον αγκαλιάσω…
Γιατί μου έλειψε ήδη…
Ο ήλιος φάνηκε. Κι άρχισε η αντανάκλαση.