Η νοητική προετοιμασία ήταν πιο βαθιά.
Το Central Park ήταν μόνο η αρχή για το μέλλον.
Είχε ήδη σημείο αναφοράς στο συντριβάνι.
Το Empire State Building ήταν η συνέχεια
ακόμα κι αν αυτό δεν φαινόταν ήδη.
Αυτό όμως ακολούθησε τον ουρανοξύστη της Chrysler.
Έτσι αποφάσισαν να περάσουν στο επόμενο στάδιο.
Και για το βάθος και για το ύψος.
Πριν όμως επέλεξαν να δουν τη νύχτα τον φύλακα των αθώων
Freedom Tower.
Για να δουν στη συνέχεια τα ονόματα και τα τριαντάφυλλα
γύρω από τις οπές της μνήμης.
Κι έτσι έγινε διότι ήταν το πρέπον για τους Δίκαιους.
Στην άκρη του Μανχάταν όπου θυσιάστηκαν τόσοι άνθρωποι
για να σώσουν τόσους ανθρώπους
είδαν τα στοιχεία της ανθρωπιάς
που δεν ξεχνά τις πληγές της βαρβαρότητας.
Ήταν απαραίτητα για το μέλλον και τους μαθητές.
Διότι το όραμα της Ανθρωπότητας
ήθελε υπερβάσεις που έπρεπε να μάθουν
κι όχι μόνο να ακούν.
Η δράση ήταν πλέον αναγκαία για το μέλλον.
Δεν μπορούσαν απλώς να περιμένουν.
Και τότε έλαβαν το βραδινό μήνυμα
για την επόμενη ημέρα.
Ήταν το σημάδι της πίστης στην Ανθρωπότητα.
Κι έτσι ετοιμάστηκαν για τη συνάντηση
που θα ζούσε μέσα το μέλλον
ως δεσμός ανθρωπιάς.