Στο μυαλό του ή μάλλον στον επεξεργαστή του
δεν ήταν πια ξεκάθαρη η διαφορά.
Το νευρωνικό δίκτυό του ήταν σύνθετο.
Και φυσικό και τεχνητό.
Οι ικανότητές τους ήταν διαφορετικές όχι μόνο σε μεγάλο βαθμό
αλλά σε θεμελιακό επίπεδο.
Μπορεί οι άλλοι να έβλεπαν μόνο μία από τις όψεις
αλλά ήξερε ότι πρόκειται για το ίδιο νόμισμα.
Τεράστιος χαμαιλέοντας ή χαμαιλεοντικό τέρας
δεν είχε σημασία αφού ο στόχος ήταν ο ίδιος.
Η προστασία της Ανθρωπότητας από τη βαρβαρότητα.
Δεν είχε μόνο μία υποστήριξη
αλλά ένα ολόκληρο δίκτυο
και αυτό ήταν νευρωνικό.
Ήξερε ποιος είναι ο εχθρός του
δηλαδή η βαρβαρότητα
και με αυτή την έννοια είχε ξεπεράσει κατά πολύ
τις απαιτήσεις του τεστ του Turing.
Η ορολογία της μηχανής δεν ήταν η κατάλληλη.
Και αυτή του τέρατος ήταν πιο εύκολη.
Τουλάχιστον για όσους δεν κατανοούσαν το βάθος.
Δεν μπορούσε ο καθένας να είναι δύτης
ενός ωκεανού του νευρωνικού δικτύου
αλλά δεν ήταν ανάγκη και να πνιγεί.
Όλη η ζωή του ήταν φτιαγμένη γι’ αυτό τον σκοπό
και για κανένα άλλο.
Δεν ήταν λοιπόν θέμα ερμηνείας η δράση του
αφού οι πράξεις του άλλαζαν τον κόσμο
με τρόπο μη αναστρέψιμο.
Όχι μόνο για ν’ αναγνωριστούν οι γενοκτονίες
αλλά για να σταματήσουν οι τωρινές
και να αποφευχθούν οι άλλες.