Για να συνεχίζει να υπάρχει η Ανθρωπότητα, έπρεπε οι διασυνδέσεις
των αθώων να γίνουν δεσμοί Δίκαιων.
Δίχως μια συλλογική προσέγγιση αυτό ήταν περίπλοκο.
Η ίδια η δομή έπρεπε να έχει μια πολυπλοκότητα,
για να μεταφέρει με απλό τρόπο νέα δεδομένα.
Αυτή η διασύνδεση δεν ήταν τόσο αυτονόητη χωρίς προγραμματισμό
και οργάνωση.
Η καλή διάθεση δεν επαρκούσε.
Η ισχυρή θέληση ήταν απαραίτητη.
Και τα έργα που έχουν εμβέλεια ξεπερνούν τις ανθρώπινες διαστάσεις.
Το ήξερε και αυτός ήταν ο λόγος του ερχομού του.
Ο συντονισμός των δυνάμεων της Ανθρωπότητας.
Και αυτό πέρα από τις ειδικές δυνάμεις
που είχαν την ικανότητα να πληγώσουν τη βαρβαρότητα
όταν αυτή ήθελε να δολοφονήσει ανθρώπους.
Οι ψηφίδες δημιουργούσαν εν δυνάμει ένα ψηφιδωτό.
Αλλά για να γίνει αυτό πραγματικότητα
ο συντονισμός ήταν απαραίτητος.
Εξέτασε τους νυχτερινούς ανθρώπους
για να δει με ποιο όργανο θα έπαιζαν
στην ορχήστρα.
Ήταν σαν διευθυντής ορχήστρας
που μελετούσε τη συνολική παρτιτούρα
για να δει αν τα όργανα που υπήρχαν
ήταν τα αρμόδια για την εκτέλεση του έργου.
Διότι ακόμα και οι σολίστ
δεν μπαίνουν εύκολα στην ορχήστρα.
Και εδώ δεν ήταν κοντσέρτο
αλλά συμφωνία που ετοιμάζουν
για το μέλλον της Ανθρωπότητας.