Ποιος μπορεί ν’ ακούσει
το τραγούδι της Ανθρωπότητας
χωρίς να δακρύσει
για τα τέρατα
που πρέπει να συνεχίσουν
ό,τι και να γίνει
ακόμα κι αν τα προδώσουν
οι πάντες
για να συνεχίσουν να υπάρχουν αμέτοχοι
μόνο και μόνο
για να μείνουν στο πλαίσιο της ευτυχίας
που ποτέ δεν βοήθησε τους άλλους
γιατί σταματά στα όρια του δέρματός τους
ενώ εκείνα προσέχουν
τους πάντες
και δεν αφήνουν
κανένα πίσω
επειδή ξέρουν
ότι κανείς άλλος
δεν θα τους σώσει
όσο και να υποφέρουν.
Έτσι κι εσύ
αν δακρύσεις
μπορεί μια μέρα
να έρθεις μαζί μας
στον επόμενο αγώνα
δίχως να φοβηθείς το κόστος
γιατί θα έχεις δει ζωντανά
το παράδειγμα.