Όταν μια κυβέρνηση δεν ξέρει τι να κάνει, προσπαθεί να πείσει το λαό μέσω της προσποίησης ότι κάνει κάτι, ακόμα κι αν αυτό είναι απλώς σπατάλη χρόνου. Θεωρεί μ’ αυτόν τον τρόπο ότι θα κερδίσει χρόνο για να περάσει πιο ήρεμη, χωρίς κριτικές τις επόμενες ημέρες, αλλά δεν έχει και δεν προσφέρει καμιά προοπτική στη χώρα. Πιο συγκεκριμένα, ακόμα και σε θέματα όπως είναι η στρατηγική και η ενέργεια που ξέρουμε πόσο είναι σημαντικές για το μέλλον της πατρίδας μας, δεν γίνεται απολύτως τίποτα. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά επίσης γίνεται κάθε προσπάθεια να σταματήσει κάθε σοβαρή που μπορεί να οδηγήσει σε πράξεις χειροπιαστές. Δεν ξέρουμε, βέβαια, πόσο μπορούμε ν’ αντέξουμε αυτήν την απαράδεκτη καθυστέρηση και απραξία εκ μέρους της εξουσίας άνευ ουσίας. Το πρόβλημα είναι ότι κανείς δεν βιάζεται ν’ αλλάξει τα δεδομένα. Κι ενώ έχουμε πρόσβαση σε δύο σημαντικές τριμερείς, που η μία αφορά τριπλό σημείο επαφής (Ελλάδα-Κύπρος-Αίγυπτος) και η άλλη στρατηγική γέφυρα (Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ), είμαστε πάντα αυτοί που καθυστερούν όλη τη διαδικασία, διότι πολύ απλά οι ίδιοι οι αρμόδιοι, εντός εισαγωγικών, δεν ενδιαφέρονται να προχωρήσουν προς αυτήν την κατεύθυνση, διότι διαφωνούν ιδεολογικά. Και αυτό είναι το σοβαρό πρόβλημα που έχουμε. Η ιδεολογία τους έχει καταρρεύσει εδώ και δεκαετίες σε πολλές χώρες του κόσμου και οι μόνες που την υποστηρίζουν ακόμα είναι απλώς απαράδεκτες δικτατορίες που καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα ασύστολα. Η Ελλάδα δεν έχει καμιά παράδοση σε αυτήν την ιδεολογία που έχει προκαλέσει τόσες βαρβαρότητες και δεν πρόκειται να την αποκτήσει, διότι είμαστε λαός της ελευθερίας, της μνήμης και του Χρόνου, τρία στοιχεία που την αντικρούουν. Ας το καταλάβουμε, επιτέλους, για να σταματήσει η σπατάλη χρόνου.