Απέναντι
από την Ακρόπολη
κάθισαν
οι μαθητές
πάνω στο πέτρινο
πεζουλάκι
ανάμεσα
στην εκκλησία
και στο αστεροσκοπείο
για ν’ ακούσουν
τον ελεύθερο
λόγο
που δεν είχε
κοινωνικά
περιθώρια
διότι ανήκε
αποκλειστικά
στην Ανθρωπότητα
δίχως κανένα
εμπόδιο
στο ενδιάμεσο
λόγω αξίας
του πολυκυκλικού
Χρόνου.