Μέσα στο πλαίσιο μιας συνεργασίας Νότου – Νότου στην αφρικανική ήπειρο, το Μαρόκο και η Μαδαγασκάρη έχουν υλοποιήσει μία θέληση που δεν είναι πια καθόλου θεωρητική. Η απόδειξη βρίσκεται στην παρουσία είκοσι δύο συμφωνιών και συνθηκών διμερούς συνεργασίας που αγγίζουν τον δημόσιο τομέα, τον ιδιωτικό αλλά επίσης και τον δικαστικό τομέα. Σίγουρα υπάρχει μία ευαίσθητη οικονομική προοπτική μέσα σε αυτή τη σύμπραξη μόνο που δεν πρέπει να λησμονούνται τα σύμβολα και η ιστορία. Τα σύμβολα αντιστοιχούν στις πιο υψηλές διακρίσεις σε κάθε μία από αυτές τις δύο χώρες που έχουν δοθεί στους δύο αρχηγούς του Κράτους. Ωστόσο υπάρχει επίσης το πλαίσιο ενός κοινού παρελθόντος κατά τη διάρκεια της εξορίας του παππού του Βασιλιά του Μαρόκο αλλά επίσης και του πατέρα του τις χρονιές 1954 και 1955. Με άλλα λόγια πρόκειται να βρεθούν μέσα στον σεβασμό αλλά επίσης και στην αναγνώριση. Πράγματι, αυτό το σημείο που δημιούργησε ένα δεσμό ανάμεσα στις δύο χώρες που δεν είναι μόνο μία επαφή ή μία σχέση. Εξάλλου, αυτό το σημείο διευκρινίστηκε με την έναρξη των κοινωνικών έργων στην πόλη Antsirabe από τον Βασιλιά του Μαρόκο εφόσον η οικογένειά του είχε ζήσει παλιότερα σε αυτό το μέρος. Έτσι τα νοσηλευτικά κέντρα και η επαγγελματική κατάρτιση στον τομέα της γεωργίας και του τουρισμού είναι το συγκεκριμένο μέρος μιας κοινής ιστορίας για τις δύο χώρες.