Τελείωσαν οι ψευδαισθήσεις για το Κυπριακό με τον πιο απλό τρόπο, αφού δεν τα βρήκαν όταν άγγιξαν θέματα ουσίας, όπως είναι το εδαφικό και το προσφυγικό. Σημειώνεται ότι υπήρξε ένα ειδικό πρόβλημα για την περιοχή της Μόρφου αλλά βέβαια πρόκειται για μια αφορμή κι όχι μία αιτία. Όμως στην πραγματικότητα είναι η όλη προσέγγιση που έφτασε στα όρια της. Οι συνομιλίες και οι διαπραγματεύσεις δεν έγιναν ποτέ σε πραγματικό κρατικό επίπεδο. Ήταν κοινοτικές συζητήσεις υπό τον έλεγχο κρατών. Άρχισαν με τα εύκολα θέματα και άφησαν τα δύσκολα για το τέλος, με το αποτέλεσμα που είδαμε τώρα με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο. Είχαν πετύχει πράγματα που είχαν συμφωνήσει πριν το 1974 και δεν πέτυχαν λεπτομέρειες που υπήρχαν ήδη το 2004. Ο χάρτης Α προέβλεπε 28,6% και ο χάρτης Β προέβλεπε 28,5 % και τώρα λέμε ότι δεν τα βρήκαν οι Τουρκοκύπριοι ενώ μιλούσαμε για 29,2 %. Άρα για ποια αποτυχία μιλούμε. Αντιθέτως δεν παρουσιάστηκε τίποτα το μαξιμαλιστικό για να προκαλέσει κάποια αρνητική αντίδραση. Όχι, η ουσία είναι διαφορετική και η αδιέξοδος ήταν προγραμματισμένη εξ αρχής αλλά έπρεπε να φανεί μόνο στο τέλος για να υπάρξουν πολιτικά οφέλη από τις δύο πλευρές δίχως βέβαια καμιά εξέλιξη πρακτική στην επίλυση του Κυπριακού. Έτσι συνεχίζουμε ακάθεκτα με την αξιοποίηση της κυπριακής ΑΟΖ και με τη δημιουργία εθνικών συμμαχιών στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Διότι μόνο με ΑΟΖ, ενέργεια και στρατηγική θα λυθεί όντως το κυπριακό, με τίποτα άλλο.