Όσοι είναι δικτάτορες, βασανιστές ή ακόμα και γενοκτόνοι, πρέπει να καταλάβουν ότι η Ανθρωπότητα δεν ξεχνά τα θύματα. Έτσι, ακόμα και μετά από δεκαετίες καταδικάζει τους ένοχους. Κανένας δεν μπορεί να κρυφτεί και κάθε καταδίκη τέτοιου τύπου είναι μια ενίσχυση των Δικαιωμάτων της Ανθρωπότητας. Η καταδίκη σε ισόβια δύο ανώτατων ηγετών των Ερυθρών Χμερ, στο πλαίσιο της γενοκτονίας της Καμπότζης, δείχνει το παράδειγμα για το μέλλον. Δεν πρόκειται, λοιπόν, για μια μεμονωμένη υπόθεση που αφορά μόνο και μόνο αυτήν την περιοχή. Όλοι καταλαβαίνουν ότι μ’ αυτήν την απόφαση του ειδικού δικαστηρίου του Πνομ Πενχ, τα Ηνωμένα Έθνη μπορούν άνετα να απευθύνουν ένα μήνυμα στη Συρία, στο Ιράκ αλλά και στη Βόρεια Κορέα. Έτσι δεν είναι μόνο μια αναφορά σε μια μαύρη σελίδα της Καμπότζης, αλλά σε κάθε μαύρη σελίδα όπου και να είναι πάνω στον πλανήτη, γιατί η Ανθρωπότητα είναι η ίδια παντού. Μ’ αυτήν την έννοια η απόφαση αυτή είναι ένας έμμεσος τρόπος για την προειδοποίηση των βαρβάρων. Κανείς δεν θα ξεχάσει τα εγκλήματά τους, ας μην περιμένουν κανένα έλεος, διότι αυτό θα ήταν μια προσβολή για τα θύματα των γενοκτονιών. Γι’ αυτόν τον λόγο κάθε μαχητής της Ανθρωπότητας χαίρεται γι’ αυτό το γεγονός.