Τα τείχη του χρόνου 
είχαν το χρώμα 
της πέτρινης πόλης. 
Οι ασπρόμαυρες σκιές 
γελούσαν ανάμεσα 
στους αιώνες της σιωπής. 
Και πάνω στον ωκεανό 
περίμεναν τους ανθρώπους 
οι ελαιώνες του αγνώστου.