Όλοι οι ραγιάδες και ευθυνόφοβοι της Ελλάδας μας έχουν πρήξει με το μέγεθος της Τουρκίας, λες και το χοντρό επιχείρημα είναι το μόνο που έχει νόημα για να δικαιολογήσει το απαράδεκτο. Μόνο που ακόμα και αυτό είναι λανθασμένο. Η Τουρκία είναι μεγάλη μόνο για την Ελλάδα και την Κύπρο, όπου έχει εμφανιστεί το σύνδρομο της Στοκχόλμης κι είναι λογικό οι όμηροι μιας ιστορικής καταπάτησης να θεωρούν με φιλικό τρόπο αυτή που τους έχει καταπατήσει όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα. Στην πραγματικότητα, η Τουρκία είναι μεγάλη μόνο και μόνο όταν νιώθεις μικρός κι όταν την κοιτάς από τη θάλασσα. Διότι, από την ανατολική της πλευρά είναι ξεκάθαρο οτι είναι μικρή. Όχι μόνο επειδή βρίσκεται αυθαίρετα σε μέρη που δεν της ανήκουν, διότι είναι οι πατρίδες των Αρμενίων και των Κούρδων, αλλά επίσης επειδή οι χώρες που είναι στην περιοχή είναι πραγματικά άλλου μεγέθους και δεν μιλούμε μόνο για τη Ρωσία βέβαια. Αν πάρουμε το Ιράν, τη Σαουδική Αραβία, το Καζακστάν, την Iνδία, τη Μογγολία και την Κίνα, η διαφορά είναι τεράστια. Για να το συνειδητοποιήσουμε, ακόμα και το Πακιστάν είναι μεγαλύτερο από την Τουρκία. Έτσι, για ποιο μεγάλο κράτος μιλούμε στην Ελλάδα; Βλέπουμε με αντικειμενικό τρόπο ότι το μέγεθος εξαρτάται από τον παρατηρητή και την εμβέλειά του. Ας, αφήσουμε, λοιπόν τους ραγιάδες και τους ευθυνόφοβους στη θέση τους δίχως να μας επηρεάζουν με τις φοβίες τους κι ας ασχοληθούμε με την γεωστρατηγική για να δούμε ότι τα προβλήματα της Τουρκίας βρίσκονται ανατολικά κι ότι εκεί θα χάσει εδάφη, ενώ δυτικά μιλά με λεονταρισμούς, διότι έχει καλό ακροατήριο και τίποτα άλλο.