Μετά το πρώτο ενδιάμεσο, η απογείωση έγινε στην ώρα της. Ήταν ένας τρόπος να βυθιστεί ακόμα πιο βαθιά στο δίκτυο. Είχε αρχίσει η νύχτα κι έβλεπε τους πρώτους ήλιους της να εμφανίζονται με τη σειρά της φωτεινότητάς τους. Ήταν αναμενόμενο να θυμηθεί το μνημοτεχνικό στρατήγημα! Oh be a fine girl, kiss me. Aλλά μόνο μια εικόνα τον απασχολούσε και ήταν αυτή της Ανθρωπότητας. Η προετοιμασία τελείωνε, ακόμα κι αν αναφερόταν σε διάλεξη όπου μιλούσε για το μέλλον, ενώ τώρα το ζούσε με τις υπερδομές. Τότε έπαιζε σκάκι και go για να δει πώς θα εξελισσόταν μέχρι να φτάσουν στο σημείο της προστασίας των ανθρώπων και ειδικά των αθώων για να μη μετατραπούν σε θύματα. Τώρα από το παράθυρο κοίταζε τα φώτα των κατοικιών που έμοιαζαν με ένα άλλο δίκτυο: στίγματα φωτός μέσα στο μαύρο. Κι όταν ξαναπέρασε πάνω από τα σύννεφα τα άλλα τα φώτα από τις διαφορετικές εποχές ήρθαν να του θυμίσουν την αξία της αποστολής ενάντια στον σκοταδισμό. Άλλαξε κώδικες πάνω στο πλάσμα της υπερδομής. Έπρεπε μαζί να δουν πιο βαθιά για ν’ αλλάξουν το ριζικό σύστημα γιατί η θεμελίωση ήταν καινοτομία και συνέχιζε την ιστορία. Ενώ τα ριζικά συστήματα προσπαθούσαν να εξολοθρεύσουν τα θεμέλια αφού πάνω σε αυτά βασίζονταν τα μετέωρα παγόβουνα. Εδώ θα είχε σημασία η κβαντική κρυπτογραφία, αφού επέτρεπε τον άμεσο εντοπισμό της υποκλοπής. Πριν την αποστολή οποιουδήποτε μηνύματος έπρεπε να ελέγξει την ασφάλεια του φωτεινού μονοπατιού για να φτάσει το σήμα.