Η πλάγια αντεπίθεση της Ανθρωπότητας ενεργοποιείται με τον ίδιο τρόπο που λειτουργούσε στην αρχαία Αθήνα ο οστρακισμός μόνο που την εφαρμόζει αποκλειστικά στις ακραίες και καταστροφικές καταστάσεις που έχουν την ικανότητα να προκαλούν πληγές τεραστίων διαστάσεων. Ένα χειροπιαστό παράδειγμα είναι αυτό που έγινε στο πλαίσιο του προγράμματος Μανχάταν ενάντια στο ναζιστικό καθεστώς όταν στάλθηκε η επιστολή που έγραψαν ο Leó Szilárd και ο Eugene Wigner και που υπέγραψε ο Albert Einstein για να παραδοθεί στον Πρόεδρο της Αμερικής τον Franklin Roosevelt. Αυτό είναι μια πραγματικότητα που ανήκει στην ιστορία της Ανθρωπότητας. Το θέμα είναι λοιπόν απλό. Με τα δεδομένα που έχουμε τώρα με την κατεχόμενη Κορέα που κάνει ό,τι μπορεί για ν’ αποκτήσει την ατομική βόμβα, το ερώτημα γίνεται όλο και πιο επίκαιρο. Διότι το πλήγμα δεν θα είναι μόνο τοπικό αν υλοποιηθεί. Αυτό το παράδειγμα είναι χειροπιαστό και δεν έχει κανένα στοιχείο θεωρητικό. Αφού φαίνεται η μεγάλη διαφορά με την υπόθεση του Ιράν παρόλο που μερικοί θεωρούσαν ότι υπάρχει μια αναλογία. Όμως τώρα είναι ξεκάθαρο σε όλους ότι έχουμε μπει σε μια νέα φάση. Σε κάθε περίπτωση η πλάγια αντεπίθεση της Ανθρωπότητας δεν είναι μόνο μια διπλωματική κίνηση, αλλά μια πράξη υψηλής στρατηγικής. Ας το μάθουν όσοι προωθούν τη βαρβαρότητα επειδή νομίζουν ότι δεν έχει κόστος.