Παραδοσιακά τραγούδια του 1796
έφτασαν στην Ελλάδα από το εξωτερικό
για να δουν οι μαθητές
όχι μόνο τα λόγια και τις παρτιτούρες
αλλά και τα σκίτσα εποχής
που ακολουθούν εικαστικά το έργο των αιώνων
δίχως να εκφυλίζουν τη μνημοσύνη
αλλά αντιθέτως να την εμπλουτίζουν
με περίεργες και παράξενες λεπτομέρειες
που γεμίζουν τη φαντασία
με εξωπραγματικά στοιχεία
ενώ πρόκειται για την ιστορία ενός λαού
που αγαπά την ελευθερία, την ισότητα
και την αδελφότητα
επειδή έμαθε
πώς να τις αποκτήσει
μέσω της Επανάστασης
δίχως να περιμένει
να του δοθούν αυτά τα θεμελιακά δικαιώματα
για να μπορέσει να γράψει
τα Ανθρώπινα Δικαιώματα
με τα οποία ζούμε τώρα προετοιμάζοντας
τα Δικαιώματα της Ανθρωπότητας.