Βασιλική: Δάσκαλε, ο ουρανός ως τρούλλος μας έχει ψηφιδωτά;
Δάσκαλος: Οι ήλιοι της νύχτας είναι οι αόρατες ψηφίδες της ημέρας.
Βασιλική: Οι οποίοι φωτίζουν τη νύχτα για να προστατέψουν τους ανθρώπους.
Δάσκαλος: Απλώς τους βλέπουν μόνο όσοι ξέρουν.
Βασιλική: Και οι άλλοι;
Δάσκαλος: Πρέπει να πιστεύουν.
Βασιλική: Γιατί δεν βλέπουν…
Δάσκαλος: Έτσι είναι και για τους Άγιους.
Βασιλική: Όσοι δεν βλέπουν, κοιτάζουν τους ανθρώπους.
Δάσκαλος: Και όσοι βλέπουν, νιώθουν το ιερό.
Βασιλική: Άρα είναι θέμα πίστης…
Δάσκαλος: Με τον ήλιο δεν φαίνονται τα άστρα την ημέρα.
Βασιλική: Με τον Χριστό δεν φαίνονται οι Άγιοι…
Δάσκαλος: Ενώ τη νύχτα.
Βασιλική: Όλοι φαίνονται.
Δάσκαλος: Διότι συνεχίζουν το έργο.
Βασιλική: Του φωτός.
Δάσκαλος: Στον τρούλλο βλέπει Παντοκράτορα ή άστρα.
Βασιλική: Και στις εκκλησίες το πρόσεξα.
Δάσκαλος: Είναι το ίδιο πνεύμα.
Βασιλική: Για όλους μας.