Η απόφαση είχε παρθεί από μακριά. Δεν ήταν πια μόνο ένα πρόβλημα της πόλης, ήταν πρόβλημα της Ανθρωπότητας. Και τα Ηνωμένα Έθνη δέχτηκαν την εισήγηση. Η ειδική αποστολή ετοιμάστηκε. Τα μέλη της είχαν ικανότητες που άντεχαν ακόμα και γενοκτονία. Δεν ήταν πια το θέμα της διατήρησης του φωτός. Αυτό έπρεπε να λάμψει για να καούν οι μαύρες σημαίες. Η προετοιμασία ήταν βαθιά γιατί η πόλη δεν ήταν μοναδική στη δυστυχία της. Κι άλλες είχαν πέσει θύματα της βαρβαρότητας, αφού τα κτήνη της είχαν εξαπλωθεί παντού. Η αντεπίθεση της Ανθρωπότητας απέδειξε πρώτα πως η βαρβαρότητα δεν ήταν ανίκητη και ήταν θέμα βούλησης η νίκη του φωτός. Το σκοτάδι όσο ισχυρό κι αν ήταν δεν μπορούσε να είναι οριστικό, διότι και το απάνθρωπο είχε τα όρια του. Το υπόβαθρο της ειδικής αποστολής ήταν η γνώση. Έτσι η ειδική ομάδα είχε προετοιμάσει όλα τα απαραίτητα στοιχεία, όχι μόνο για το παρόν αλλά και για το μέλλον. Είχε αντιληφθεί ότι αυτοί οι τρομοκράτες δεν ήταν μόνο γενοκτόνοι αλλά και χρονοκτόνοι. Η ειδική αποστολή είχε όχι μόνο να εξουδετερώσει τη βαρβαρότητα αλλά και να προετοιμάσει το έδαφος για τη ζωή της ελευθερίας. Διότι ο στόχος ήταν και η αποτροπή της επόμενης εμφάνισης μετά το τέλος της διαδικασίας. Δεν έπρεπε μόνο να προστατέψει τους αθώους έπρεπε να δώσουν την ευκαιρία στους Δίκαιους να διορθώσουν το παρόν για να ζήσει το παρελθόν στο μέλλον και να εξαφανιστεί η δράση της βαρβαρότητας. Ήταν μια ανάληψη καθηκόντων εντελώς διαφορετική διότι θα έπρεπε να αντιμετωπίσει τον πόλεμο και όχι μόνο τη μάχη. Έτσι όταν οι πιστοί αντιλήφθηκαν για πρώτη φορά τη δράση της ειδικής αποστολής, κατάλαβαν ότι η Ανθρωπότητα δεν τους είχε ξεχάσει και ότι θα πάλευε ενάντια στη βαρβαρότητα για την απελευθέρωση της πόλης. Έτσι δάκρυσε η χαρά.