Μέσα στα σύννεφα
της ουσίας
αντιλαμβανόμαστε
τη γεύση
του αρώματος
σαν να ήταν
το μείγμα
του πάθους
με τον πόθο
μέχρι να φανεί
το έδαφος
το λευκό
που γυάλιζε
σαν μάρμαρο
που άγγιξε
το ανθρώπινο
χέρι
για να γίνει
η φύση
του πνεύματος.