Ιωάννης: Βουτιά στα βαθιά αυτός ο λόγος. Η συνείδηση της Ανθρωπότητας είναι το Άγιο Πνεύμα, Δάσκαλε.
Δάσκαλος: Ναι.
Ιωάννης: Είναι αυτό που σας φώτισε για να γίνει το Αγαπάτε αλλήλους… Αγαπάτε την Ανθρωπότητα;
Δάσκαλος: Πάντα.
Ιωάννης: Ξυπνάτε την συνείδησή της, Δάσκαλε…
Δάσκαλος: Ναι.
Ιωάννης: Είναι ασύλληπτο αυτό για τον κοινό νου.
Δάσκαλος: Για τον κοινό μόνο…
Ιωάννης: Ναι… για τους άλλους που βλέπουν είναι Στίγμα.
Δάσκαλος: Ακριβώς.
Ιωάννης: Τα Δικαιώματα της είναι το πρώτο βήμα για να δουν και οι άλλοι, σωστά;
Δάσκαλος: Σωστά.
Ιωάννης: Και αφού δώσατε ζωή στην ύπαρξη… δώσατε σκοπό στη ζωή. Να είστε πάντα καλά, Δάσκαλε. Δίνετε… όχι δώσατε… γιατί συνεχίζουμε.
Δάσκαλος: Προσφέρουμε, μαθητή. Δεν κάνουμε τίποτε άλλο. Διότι είναι το μόνο που είναι σημαντικό για την Ανθρωπότητα.
Ιωάννης: Το νιώθω.
Δάσκαλος: Με το Αγαπάτε την Ανθρωπότητα, απαγορεύεις τη βαρβαρότητα των εγκλημάτων εναντίον της.