Οδοφράγματα, νάρκες, βομβιστές αυτοκτονίας και ελεύθεροι σκοπευτές δεν θα αλλάξουν τίποτα στην Μάχη της Μοσούλης γιατί οφείλουμε να προστατεύσουμε αθώους ανθρώπους από τη βαρβαρότητα. Όλοι μας έχουμε το μυαλό «ερχόμαστε, Νινευή» και δεν μπορούμε να ξεχάσουμε την αποστολή μας αφού είναι ένα καθήκον για μας. Γι’ αυτόν τον λόγο η Μάχη για τη δυτική Μοσούλη είναι τόσο σημαντική για μας. Jawsaq, Tayaran Wadi Hajr, Mansour δεν είναι μόνο ονόματα για μας αλλά τα μέρη όπου ελεύθεροι άνθρωποι πρέπει να ζήσουν. Η κατάληψη της Γέφυρας της Ελευθερίας είναι κάτι περισσότερο από ένα σύμβολο όπως και η απελευθέρωση του Μουσείου της Μοσούλης. Και τώρα η σφαγή των φυλακών Badush έχει την εκδίκησή της. Όσο αναφορά το Μεγάλο Τζαμί της al-Nuri από όπου η βαρβαρότητα έκανε την ανακήρυξη του χαλιφάτου, αυτό είναι το τέλος. Ο στόχος μας τώρα είναι η Παλαιά Πόλη και ακόμα κι αν πρέπει να παλέψουμε σε ένα σκληρό μέρος συνεχίζουμε γιατί δεν υπάρχει άλλη επιλογή για την απελευθέρωση. Γνωρίζουμε ότι η βαρβαρότητα χρησιμοποιεί και ανθρώπινες ασπίδες. Χρησιμοποιεί ελεύθερους σκοπευτές και βόμβες για να τρομοκρατήσει ανθρώπους αλλά αυτό είναι αναποτελεσματικό τώρα. Ο καθένας μπορεί να δει τον στόχο των χτυπημάτων μας. Δεν χρειαζόμαστε κανένα, καμία τρομοκρατική οργάνωση σε αυτό το μέρος. Είμαστε ανθρώπινοι και δεν ξεχνάμε τα θύματα. Γι’ αυτόν τον λόγο θα είμαστε εδώ μετά το τέλος.