Οι δύο νέες γυναίκες πλάτη με πλάτη καθισμένες.

Φωτεινή: Με σήκωσες… για να καθίσουμε…
Όλγα: Όχι όμως στο ίδιο σημείο…
Φωτεινή: Ναι, δεν μπορώ να πω…
Όλγα: Δεν είμαστε ωραία εδώ;
Φωτεινή: Πάνω από τη λιμνούλα…
Όλγα: Γιατί είχες δει ποτέ δύο πέτρες πάνω από λίμνη;
Φωτεινή: Ούτε γέφυρα με δύο πέτρες…
Όλγα: Κι αν έρθουν άνθρωποι…
Φωτεινή: Θα νομίζουν ότι ζητιανεύουμε…
Όλγα: Αφού δεν θα τεντώσουμε το χέρι μας…
Φωτεινή: Κι αν δείχνουμε τη λίμνη…
Όλγα: Θα νομίζουν ότι κοιτάζουμε τα κέρματα.
Φωτεινή: Σε κάθε περίπτωση θα μας αδικήσουν…
Όλγα: Δεν αλλάζει τίποτα
Φωτεινή: Ας αλλάξουμε εμείς.
Όλγα: Αφού είμαστε φτωχές.
Φωτεινή: Κι αυτός είναι φτωχός…
Όλγα: Έχεις δίκιο… Κι άλλαξε τα πάντα.
Φωτεινή: Κι είσαι αφιερωμένη στους…
Όλγα: Αφοσιωμένη σε…
Φωτεινή: Ναι.
Όλγα: Κι εσύ στο φως…
Φωτεινή: Στο βάθος της λίμνης, το φως της βαθύτητας.