Ενώ έχουν την ίδια στάση, ακούγεται ξαφνικά ο ήχος ενός ντουντούκ…

Όλγα: Το άκουσες αυτό;
Φωτεινή: Ποιο πράγμα; Κοίταζα την λίμνη…
Όλγα: Από εκεί έρχεται.
Φωτεινή: Ποιος; Αυτός;
Όλγα: Όχι… Ο ήχος…
Φωτεινή: Σου μιλάει;
Όλγα: Δεν ξέρω τι λέει…
Φωτεινή: Τι θες να πεις; Σου μιλά ναι ή όχι;
Όλγα: Ναι, μου μιλά το ντουντούκ.
Φωτεινή: Έπαθες κάτι; Γιατί κλαις;
Όλγα: Τώρα το καταλαβαίνω…
Φωτεινή: Και τι λέει;
Όλγα: Λέει για μας.
Φωτεινή: Πώς είναι δυνατόν;
Όλγα: Λέει για τα μέρη που πληγώθηκαν.
Φωτεινή: Όλα τα ξέρει αυτό το Πάρκο.
Όλγα: Μήπως δεν είναι μόνο αυτό;
Φωτεινή: Ένας κήπος δεν είναι.
Όλγα: Κι ο άλλος κήπος είναι.
Φωτεινή: Λες να είναι ο ίδιος… Τώρα ακούω το ντουντούκ…
Όλγα: Επιτέλους.
Φωτεινή: Αφού ξέρεις… πώς τραγουδάω…
Όλγα: Μη μου το θυμίσεις… Άκου το βάθος της μουσικής.
Φωτεινή: Σαν να είμαστε στον…