Οι δύο γυναίκες είναι τώρα ξαπλωμένες πάνω στη λίμνη

Όλγα: Και τώρα τι κάνουμε;
Φωτεινή: Κοιτάζουμε τον ουρανό!
Όλγα: Τι βλέπεις;
Φωτεινή: Το απέραντο γαλάζιο!
Όλγα: Ο μόνος πλούτος για τα φτωχαδάκια.
Φωτεινή: Κάτι άλλο είναι.
Όλγα: Τι άλλο άλλο.
Φωτεινή: Αρχίζω να βλέπω γιατί είμαστε εδώ.
Όλγα: Στον κήπο; Για πες!
Φωτεινή: Και ξέρω γιατί είμαστε φτωχές!
Όλγα: Κι εγώ νόμιζα ότι το ήξερα.
Φωτεινή: Έχει σχέση με την επέκταση.
Όλγα: Με μας.
Φωτεινή: Επιστρέψαμε…
Όλγα: Αλήθεια;
Φωτεινή: Τα σάβανα δεν έχουν τσέπες…
Όλγα: Ωχ!
Φωτεινή: Κατάλαβες;
Όλγα: Γι’ αυτό δεν έχουμε τσάντες;
Φωτεινή: Αυτό μας μάρανε…
Όλγα: Λοιπόν;
Φωτεινή: Είμαστε μόνο ψυχές.
Όλγα: Χριστέ μου.