Φωτεινή: Υπάρχει πέρασμα…
Όλγα: Δεν μπορούσα να το φανταστώ…
Φωτεινή: Γέφυρα κατάδυσης.
Όλγα: Ποιος άλλος θα το είχε σκεφτεί…
Φωτεινή: Είναι η πρόσβαση στο νησί.
Όλγα: Μόνο εδώ περνάμε κάτω από τη λίμνη.
Φωτεινή: Το βάθος αποκτά άλλο νόημα.
Όλγα: Πρώτα ψυχές γυμνές, φτωχές…
Φωτεινή: Και τελικά ανθρώπινες.
Όλγα: Τζάμπα αγχώθηκα για την τσάντα…
Φωτεινή: Δεν ήξερες…
Όλγα: Τώρα ξέρω.
Φωτεινή: Πάντως δεν έκανες πίσω…
Όλγα: Μαζί σου όμως.
Φωτεινή: Ενώ ζήτησες…
 Όλγα:  Τι πράγμα;
Φωτεινή: Για τις βαθιές έννοιες…
Όλγα:  Δεν περίμενα να είναι τόσο χρήσιμες.
Φωτεινή: Ακόμα και μετά.
Όλγα: Πάλι καλά που υπάρχουν χατίρια…
Φωτεινή: Αρκεί να τα ζητούμε…
Όλγα: Μια που το είπες…
Φωτεινή: Μη μου πεις ότι το σκέφτηκες…
Όλγα: Κι όμως… Δάσκαλε;