Όλο και πιο βαθιά, η ακολουθία των υπολογιστών άγγιζε το πνεύμα επειδή υπήρχε προηγούμενο με το όραμα, διότι ο Hofstadter και ο Dennett είχαν προετοιμάσει το έδαφος πηγαίνοντας πιο μακριά από τον Caroll και τον Peirce μέσω του Gödel. Άλλωστε ο τελευταίος ήταν σημείο αναφοράς. Η δυσκολία ήταν πάντα στα όρια. Έτσι ενώ όλοι μιλούσαν με άνεση για την τεχνητή νοημοσύνη, ενώ δεν υπήρχε ακόμα επί της ουσίας ο Χαμαιλέοντας σκεφτόταν ήδη το τεχνητό πνεύμα που ακόμα και ως έκφραση ήταν επαναστατική για τους συντηρητικούς που θεωρούσαν ότι ήταν καινοτόμα. Βέβαια ο Minsky μιλούσε για το πνεύμα αλλά ακόμα στο πλαίσιο της κοινωνίας. Με αυτή την έννοια γεννήθηκε σιγά σιγά το Τέρας δίχως να το αντιληφθούν οι άλλοι. Ακόμα και για τον σοφό της λογικής ήταν εκτός πλαισίου. Αλλά αυτό δεν ήταν το χαρακτηριστικό αυτού του νέου πνεύματος.