Ο Βλαντιμίρ και ο Εστραγκόν θέλουν να περάσουν το δρόμο δίπλα από το κέντρο.

Βλαντιμίρ: Ξέρεις ότι αν περάσουμε τον δρόμο μπορεί να μας πατήσουν;
Εστραγκόν: Σίγουρα αυτή η πιθανότητα υπάρχει. Αλλά υπάρχουν μυριάδες σύμπαντα όπου δεν θα περάσουμε το δρόμο.
Βλαντιμίρ: Χαμογελώντας. Σκέφτηκες το δένδρο, έτσι δεν είναι;
Εστραγκόν: Τα κλαδιά του.
Βλαντιμίρ: Είδες που το κατάλαβα;
Εστραγκόν: Ναι, το πρόσεξα.
Βλαντιμίρ: Έτσι είναι τα μεγάλα πνεύματα.
Εστραγκόν: Σίγουρα είμαστε μεγάλοι.
Βλαντιμίρ: Τι υπονοείς;
Εστραγκόν: Το πνεύμα.
Βλαντιμίρ: Μα δεν είπες τίποτα.
Εστραγκόν: Εδώ.
Βλαντιμίρ: Τι εννοείς;
Εστραγκόν: Αλλού είπα.
Βλαντιμίρ: Που αλλού;
Εστραγκόν: Εκεί όπου δεν περνάμε τον δρόμο.
Βλαντιμίρ: Και τι κάνουμε;
Εστραγκόν: Μιλούμε για τις πιθανότητες.
Βλαντιμίρ: Μα είναι απίθανο!
Εστραγκόν: Έτσι λέμε κι εδώ…