– Δες τον ουρανό σαν τρούλο κι άφησε την πίστη σου να πάει βαθιά μέσα του, για ν’ ανακαλύψει η ψυχή σου τους ήλιους της νύχτας, αφού την ημέρα δεν βλέπεις το φως τους που υποστηρίζει το γαλάζιο. Έτσι θα νιώσεις και το φως που θα βγει από τον τάφο δίχως να φοβηθείς, γιατί η προσευχή σου δεν σταματά στην ύπαρξη σου, αλλά αναζητά τη ζωή.
– Θα περιμένω την επιστροφή.
– Το ξέρω.
– Ήταν όμως ανάγκη να γίνει έτσι;
– Όχι. Απλώς και η ανθρωπιά μαθαίνει…
– Από τα σφάλματά της.
– Από τη ζωή και τον θάνατο.
– Τι πράγμα όμως;
– Ότι η αγάπη κάνει τη διαφορά.
– Πώς να πιστέψεις δίχως αγάπη;
– Με το δάκτυλο στην πληγή.
– Μα είναι μετά.
– Έτσι ήταν και πριν.
– Μα τότε;
– Η συνέχεια της στασιμότητας δείχνει τη διαφορά της εξέλιξης.
– Κατανοητό, Δάσκαλε.
– Ξύπνα τώρα, μαθήτρια.