Ο αποχαιρετισμός
ενός προσώπου
που έφυγε
οριστικά
όταν έζησε
πραγματικά
και δεν τελείωσε
με συμβιβασμούς
είναι χαρμοσύνη
γιατί γίνεται
κατανοητό
από όλους όσους
το αγαπούν
ότι σταμάτησε
να υποφέρει
άσκοπα
και αυτό
είναι άλλη μορφή
απελευθέρωσης
αφού υπάρχει
η συνέχεια
του Παραδείσου
της ψυχής.