Η οθόνη
έγινε
σημείο
επαφής
λόγω
δεσμού
και κάθε
γράμμα
ήταν
σαν σφραγίδα
που άφηνε
το ίχνος της
για να διαβαστεί
το φως
και μέσα
στο σκοτάδι
χωρίς
το φόβο
της σκιάς
αφού
η ελευθερία
δεν είχε
γονατίσει
ούτε στιγμή.