Οι καμπύλες
της γης
ακολουθούσαν
τη θάλασσα
σαν να ήταν
εραστές
της νύχτας
που ένιωθαν
ο ένας
τον άλλον
μόνο με την αφή
λόγω ανάγκης
έτσι θυμήθηκες
και τα λευκά
χαράματα
που άγγιζαν
τα όρια.