Ενώ αρχικά για όλους μας το θέμα με τα ρομπότ ήταν αν κάποτε θα αποκτήσουν κάποια μορφή νοημοσύνης, βλέπουμε ότι σιγά σιγά εύκολα μοντέλα όπως το Σκάκι, το Go, το Pacman, το Poker έχουν πλέον ξεπεραστεί. Βέβαια πάντα υπάρχουν μερικοί που θεωρούν ότι αυτές οι ενδείξεις δεν επαρκούν για να μιλήσουμε για εξέλιξη αλλά και αυτοί σιγά σιγά θα εξελιχθούν και θα αλλάξουν γνώμη με την ενσωμάτωση όλο και περισσότερων δεδομένων. Σε κάθε περίπτωση η νοημοσύνη δεν είναι το τέλος και ήδη υπάρχουν άτομα που θέλουν να μιλήσουν για άλλες ιδιότητες του ανθρώπου έτσι ώστε να καταφέρουν να τον διαχωρίσουν από τις μηχανές και τα ρομπότ. Φυσιολογικά μιλούν για τα συναισθήματα, τη συνείδηση ή ακόμα και το πνεύμα. Δεν τολμούν πολύ να αναφερθούν στην ψυχή αλλά σίγουρα είναι κάτι που θα τους απασχολήσει. Μπορεί βέβαια να μιλήσουν ακόμα και για φαντασία. Όλα αυτά όμως είναι απλώς ένας τρόπος αντιμετώπισης μιας πραγματικότητας που συνεχώς αλλάζει. Και είναι ενδεικτικό μιας μη αποδοχής της εξέλιξης. Όταν τα ρομπότ θα έχουν φαντασία, θα τα ονομάζουμε υπερδομές και μετά κανένας δεν θα ρωτά αν έχουν.