Ο Αλέξης δείχνει μια χελώνα στον Γιώργο.

Αλέξης: Είναι εδώ!

Γιώργος: Τη βρήκες;

Αλέξης: Ναι, κοίτα.

Γιώργος: Καλά έκανα που σε ονόμασα Θεό!

Αλέξης: Άρα υπάρχει και το δεύτερο αβατάρ σε αυτό το μικρό νησί.

Γιώργος: Πώς το ήξερες;

Αλέξης: Δεν το ήξερα.

Γιώργος: Τότε γιατί το έψαχνες;

Αλέξης: Για να υπάρχει μια λογική.

Γιώργος: Γιατί να υπάρχει; Πολλά πράγματα δεν είναι λογικά

σε αυτόν τον κόσμο και πολλά είναι τυχαία.

Αλέξης: Τίποτα δεν είναι τυχαίο με αυτόν.

Γιώργος: Σωστό και αυτό.

Αλέξης: Έχουμε την αρχή του μηνύματος!

Γιώργος: Σίγουρα; Έχει και συνέχεια;

Αλέξης: Η συνέχεια υπάρχει αλλά πότε θα είναι.

Γιώργος: Κι έχουμε τρεις γέφυρες!

Αλέξης: Γιατί το είπες αυτό;

Γιώργος: Δεν ξέρω. Έτσι μου ήρθε. Αλλά είναι η αλήθεια.

Αλέξης: Μου έδωσες μια ιδέα πάντως.

Γιώργος: Ωραία! Ποια είναι;

Αλέξης: Υπάρχουν διακλαδώσεις στη συνέχεια.

Γιώργος: Τώρα σωθήκαμε!

Αλέξης: Μιλώ σοβαρά.

Γιώργος: Κι εγώ! Αυτό είναι το πρόβλημα.

Αλέξης: Τότε ναι, έχουμε θέμα.

Γιώργος: Και τι θα κάνουμε, Θεέ μου.

Αλέξης: Πώς κατάφερες να βάλεις κτητικό ακόμα και σε Θεό.

Γιώργος: Είναι η φύση μου! Και τώρα που είμαι ηγέτης καταλαβαίνεις.

Αλέξης: Μα είναι στο θέατρο αυτό!

Γιώργος: Κι εμείς δεν είμαστε ένα θέατρο.

Αλέξης: Τώρα τι να σου πω;

Γιώργος: Την αλήθεια.

Αλέξης: Μήπως ξέρεις πού μπορούμε να βρούμε…

Γιώργος: Τι θέλεις;

Αλέξης: Αγριόχοιρο…

Γιώργος: Πείνασες;

Αλέξης: Όχι ακόμα!

Γιώργος: Έχει εδώ. Αλλά για ελεύθερο…

Αλέξης: Άρα θα βρούμε ίχνη.

Γιώργος: Και μετά;

Αλέξης: Θα έχουμε ένα μονοπάτι.

Γιώργος: Για να βγούμε από το νησί.

Αλέξης: Αλλά δεν ξέρω ποια γέφυρα να πάρουμε.

Γιώργος: Πάντως δύο οδηγούν στους αγριόχοιρους.

Αλέξης: Περίμενε μπορεί να υπάρχει και κάτι άλλο.