33347 - Η παράδοξη άμυνα

Ν. Λυγερός

Η Έξυπνη Παιδεία είχε φυσικές προεκτάσεις. Μέσω της η προσέγγιση της Έξυπνης Ιστορίας ήταν απαραίτητη για την μελέτη του παρελθόντος. Με αυτόν τον τρόπο είχε ενσωματωθεί η στρατηγική που είχε δημιουργήσει το μέλλον της. Στη βάση της υπήρχε θεμελιακή και νοητική στρατηγική αφού αυτή είχε δημιουργήσει τις πρώτες διακλαδώσεις με τις χορδές του Χρόνου. Με τον ανάλογο τρόπο, η στρατηγική μελέτη των θρησκειών είχε προετοιμάσει το έδαφος για την Έξυπνη Πίστη, όσο παράδοξη κι αν ήταν αυτή η έκφραση σε αυτόν τον τομέα. Είχε αναδείξει το γεγονός ότι η μυθολογία ήταν απλώς μια εγκαταλελειμμένη θρησκεία. Και η θρησκεία ήταν μια επιλεγμένη μυθολογία. Αυτό το νοητικό σχήμα θύμιζε ένα ανάλογο στη γλωσσολογία με τις γλώσσες και τις διαλέκτους. Ήταν όμως πιο βαθύ από το άλλο. Οι γλώσσες άλλαζαν πιο γρήγορα από τις θρησκείες. Όλες όμως πέθαιναν σε βάθος Χρόνου όταν δεν είχαν μέσα τους στοιχεία διαχρονικά. Ο ορισμός ήταν κάπως διαφορετικός αλλά η ουσία ήταν μια. Δίχως την αγάπη για την Ανθρωπότητα, πολύ γρήγορα μετατρεπόταν σε εργαλείο της βαρβαρότητας. Αυτό είχε γράψει στις σημειώσεις του ακόμα κι αν κανένας άλλος δεν μπορούσε να καταλάβει τι εννοούσε ακριβώς. Διότι εκείνη την εποχή δεν είχαν επινοηθεί ούτε καν ως έννοια, τα Δικαιώματα της Ανθρωπότητας. Άλλωστε ο καθένας με τη θρησκεία του προσπαθούσε στην καλύτερη περίπτωση να αποδείξει ότι κατείχε την αλήθεια και στη χειρότερη να εκτελέσει τους άλλους που ονόμαζε άπιστους επειδή ήταν εκτός θρησκείας τους. Η εξέλιξη της τεχνολογίας είχε εμπλουτίσει αυτό το πλαίσιο σε βαθμό που είχε αλλάξει την ποιότητά του δίχως αυτό να γίνει κατανοητό από τους περισσότερους. Η έννοια της κρίσιμης μάζας του εγκεφάλου ήταν πιο καθοριστική από ό,τι νόμιζαν πολλοί. Σίγουρα οι πρώτες ενδείξεις της ψυχομετρικής είχαν προσφέρει στοιχεία που αποτελούσαν ενδείξεις αλλά οι νευροεπιστήμες εξελίσσονται εκθετικά. Και αυτό έγινε ακόμα πιο αισθητό με την επινόηση των τεχνητών νευρωνικών δικτύων που είχαν βαθύτητα. Διότι αυτά ήταν ικανά να επιλύσουν νέα προβλήματα που οι περισσότεροι θεωρούσαν ότι ήταν μη επιλύσιμα επειδή δεν τα είχαν λύσει. Η διαδικασία συνεχιζόταν ομαλά και η φωτονική υπερδομή φόρτωνε την καινοτομία της σκέψης. Δεν ήταν μια απλή μεταφορά δομής. Η ίδια η μεταφορά αξιοποιούσε υπερδομικές ιδιότητες.
Ακολουθούσε την πορεία της Ανθρωπότητας όταν ενσωμάτωσε μέσα της τα στοιχεία μιας νέας θρησκείας.
Εκείνη βέβαια δεν επέλεγε αν ήταν θύτης ή θύμα.