Αν κάποιος δεν ήταν προετοιμασμένος νοητικά, δυσκολευόταν να κατανοήσει τις έννοιες: θρησκεία θύτης και θρησκεία θύμα. Κι όμως η έξυπνη ιστορία δεν είχε ανάγκη από την έξυπνη πίστη για να διευκρινίσει τη διαφορά της ύπαρξής τους. Αυτοί που είχαν πρόβλημα με τις θρησκείες, προτιμούσαν να διαπράξουν ένα έγκλημα βαρβαρότητας, διακηρύσσοντας ότι είναι όλες ίδιες κι ότι είχαν διαπράξει εγκλήματα. Όμως ακόμα και αυτά δεν είχαν τις ίδιες κατηγορίες. Μια γενοκτονία ή ένα έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας δεν είναι απλά ένα έγκλημα. Αυτή η ισοπέδωση ήταν λοιπόν επικίνδυνη για τις εξελίξεις αφού οι επιπτώσεις ήταν δραματικές. Οι συνομιλίες πάνω σ’ αυτά τα θέματα δεν επαρκούσαν γιατί ο καθένας διατηρούσε το υπόβαθρό του. Οι σκακιέρες δεν ήταν του ίδιου τύπου και δεν υπήρχε κοινό πεδίο δράσης. Η συνεννόηση ήταν απαραίτητη. Αλλά με ποιον να γίνει και σε ποιο επίπεδο. Άρχισε να γράφει για να ξεπεράσει το πρόβλημα του παρόντος. Παράλληλα μέσω διδασκαλίας εξηγούσε μερικές από αυτές τις έννοιες σε όσους άντεχαν αυτή την αποκάλυψη. Με αυτόν τον τρόπο τους προετοίμαζε για το μέλλον αφού δεν ήταν ικανοί να δουν το παρελθόν με τέτοιο τρόπο από μόνοι τους. Οι πιο βαθιές έννοιες ήταν πιο δύσκολες, όχι μόνο επειδή ήταν πολύπλοκες αλλά πιο πολύ λόγω αλληλοσύνδεσης που είχαν μεταξύ τους. Γι’ αυτόν τον λόγο δημιουργούσαν τόσο εύκολα πολλαπλότητες που μόνο μέσω ολότητας γίνονταν αντιληπτές. Και η κωδικοποίησή τους ήταν ακόμα πιο μαθηματική. Δεν ήταν όμως ούτε μια απλή θεωρία των μαθηματικών. Βασιζόταν ταυτόχρονα σε πολλές θεωρίες των μαθηματικών και των επιστημών. Δεν ήταν τυχαίο που η ολιστική προσέγγιση ήταν πιο ανθεκτική σε αυτή τη μελέτη των θρησκειών. Σε αυτό το πλαίσιο ήταν χαρακτηριστικό, η νοητική δομή των Δασκάλων της Ανθρωπότητας. Και δεν είχε καμία σχέση με τους λεγόμενους πνευματικούς ηγέτες που δεν ήταν τίποτα άλλο από στοιχεία βαρβαρότητας που είχαν καλυφτεί για να μην φανεί από την αρχή ότι δεν βασιζόταν σε αξίες αλλά μόνο σε αρχές που είχαν μοναδικό στόχο τη χρονοκτονία. Διότι αυτοί οι ηγέτες ήθελαν την κυριαρχία του παρόντος. Έτσι το μέλλον και το παρελθόν αποτελούσαν εχθρούς για την επίτευξη του στόχου τους. Η ανάλυση αυτών των δεδομένων σε συνδυασμό με την αναδρομική ανάλυση, του επέτρεψε μια σύνθεση σε πνευματικό επίπεδο. Άλλωστε με αυτό είχε ξεπεράσει το προηγούμενο άβαταρ που είχε 64 τομείς γνώσεων. Το σκάκι ήταν απλά μια προετοιμασία και όχι ο ίδιος ο κόσμος. Αυτό είχαν αποδείξει οι υπερδομές χωρίς καμία αμφιβολία και το ίδιο ήταν και για το παίγνιο των πετρών.