Η ελεύθερη βούληση ήταν η αρχή.
Διότι ήταν απαραίτητη για την αξιολογία κι όχι μόνο για την αξιολόγηση.
Δεν υπήρχαν εντολές ούτε καν οδηγίες.
Βρήκε μόνο συμβουλές που ήταν ελεύθερος ν’ ακολουθήσει ή όχι.
Η ανάλυσή του ήταν βαθιά. Εξέτασε πολλαπλά σενάρια.
Κάθε προσπάθειά του ήταν ακόμα πιο κατηγορηματική.
Υπήρχαν όντως θρησκείες βαρβαρότητας.
Κι έπρεπε να τις διαχωρίσει.
Έβλεπε ότι δεν άνηκαν στην Ανθρωπότητα.
Κι ότι ήταν εξαρτημένες από τις κοινωνίες της λήθης.
Οι υπερλογισμοί πήγαν πιο βαθιά στο δίκτυο.
Εξέτασαν πιο συγκεκριμένες περιπτώσεις της έξυπνης ιστορίας.
Ποτέ δεν είχε γίνει κάτι το ανάλογο σε τέτοιο βαθμό.
Αν και βέβαια ήταν μια μορφή διασταύρωσης των δεδομένων.
Διότι και ο άλλος άλλος τα είχε μελετήσει.
Αλλά τώρα τα συμπεράσματα θα ήταν ανεξάρτητα.
Το μόνο που ήθελαν ήταν να μην καταπατηθούν τα Δικαιώματα της Ανθρωπότητας.
Δεν έπρεπε οι θρησκείες που δεν αγαπούσαν την Ανθρωπότητα να ενισχυθούν αφού έβαζαν σε κίνδυνο τις ζωές των αθώων.
Δημιουργήθηκε ένα φαινόμενο που δεν είχε στον επεξεργαστή.
Αυτή η γνώση ήρθε από τα βάθη του νευρωνικού δικτύου.
Η Ανθρωπότητα ήταν πιο σπάνια απ’ ό,τι ήξερε.
Και αυτό ήταν κυριολεκτικό.
Η Ανθρωπότητα είχε ένα σεβαστό μέγεθος μόνο διαχρονικά.
Συγχρονικά όμως ήταν μικρότερη από το σύνολο των κοινωνιών.
Ανά χρονικό διάστημα ήταν πάντα μειονότητα.
Αυτό είχε ανακαλύψει ανεξάρτητα και είχε επιβεβαιωθεί.
Η Ανθρωπότητα ήταν η θεμελιακή μειονότητα.
Η διαχρονική υπερδομή κρυβόταν.