Δεν περίμενες την εμφάνιση του ισπανικού φρούτου σ’ εκείνο τον χώρο, αλλά η υψηλή μαγειρική ξέρει πολλά μυστικά και κάθε στοιχείο ήταν μέλος μιας συμφωνίας γεύσεων. Όταν το έπιασες δεν ήξερες πού θα κατέληγε η συνταγή, αλλά ακολούθησες βήμα βήμα τις συμβουλές. Έτσι έκοψες το κοτσάνι και καθάρισες ορθά κοφτά, ντόμπρα και σταράτα το πάνω μέρος πριν το χωρίσεις από το λαχταριστό μέλλον. Ήθελες να έχει τις τέλειες διαστάσεις για να εφαρμοστεί στο ιδανικό καλούπι που είχε λαξεύσει η ίδια η φύση. Η συμβουλή ήταν ξεκάθαρη, έπρεπε να αποτελεί ένα παράδοξο, αφού ταυτόχρονα έπρεπε να στέκεται και να είναι γεμάτο με το χυμό του. Διότι στη θέση του θα πότιζε χωρίς πίεση, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα νέο κράμα γεύσεων, αφού θα μεταμορφωνόταν σε βασιλικό φρούτο λόγω παράδοσης. Όταν πια ήταν έτοιμο το κράτησες πρώτα μετέωρο για να δεις κάθε λεπτομέρεια του γλυπτού και μετά σιγά σιγά το έβαλες στη θέση που άντεχε την όλη διαδικασία με τα χείλη κλειστά λόγω συγκέντρωσης. Με το άγγιγμα λύθηκε το αίνιγμα και φάνηκε το άνοιγμα. Με το πάθος, οι κινήσεις σου έφερναν στο αποκορύφωμα τη γεύση του φρούτου που πότισε με βασιλικό πολτό για να ζήσει την εξέλιξη της τελειότητας.