Μετά το τρίγωνο
του δρόμου
σκεφτήκαμε
ότι στην αποστολή
είχαμε κάνει
όλες τις δράσεις
τις αναγκαίες
για την Πελοπόννησο
και η χαρά μας
δεν μπορούσε
να συγκριθεί
με τίποτα
έτσι όταν
σταμάτησε
το όχημα
δεν κατάφερε
να σταματήσει
τη χαρά μας
και αυτή
συνέχισε
να ποτίζει
το είναι μας.