Αν ξεφύγουμε από την κοινότυπη παγίδα της ερμηνείας μιας προεδρικής επίσκεψης της Γαλλίας ως αποδοχή κάποιων κινήσεων της κυβέρνησης, θα αντιληφθούμε ότι η στρατηγική του E. Macron στην Ελλάδα έχει βαθύτητα. Λόγω παράδοσης, η Γαλλία και ειδικά ο πρόεδρος της αδιαφορεί παντελώς για την συγκεκριμένη κυβέρνηση διότι έχει ήδη αναλύσει το ανάλογο μοντέλο της στη χώρα του. Έτσι ξέρει ότι δεν έχει να περιμένει απολύτως τίποτα διότι γνωρίζει πολύ καλά το πλαίσιο της κενής προπαγάνδας. Η επίσκεψη του βασίζεται πρώτον σε μια διαχρονική φιλία που χαρακτηρίζει τη σχέση των δύο χωρών και σε μια προσπάθεια μεγάλης εμβέλειας να αναδιοργανώσει θεμελιακά την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο Γάλλος Πρόεδρος πιστεύει ότι η Γαλλία μπορεί να πάρει πρωτοβουλίες στη Μεσόγειο για να ενισχύσει τη θέση της Γαλλίας στον Γαλλο-Γερμανικό άξονα αφού και η δεύτερη περιμένει να ηγηθεί διότι η πρωτιά της ίδιας της δημιουργεί προβλήματα λόγω των θέσεων της στο παρελθόν. Έχουμε λοιπόν μια κινητικότητα σε επίπεδο του πυρήνα του ευρωπαϊκού πλαισίου. Είναι λοιπόν βαθύτερος ο στόχος και ακολουθεί βεβαίως τον ενεργειακό οδικό χάρτη του 2020 και 2050, ο οποίος θέλει την αξιοποίηση αυτόχθονων πηγών ενέργειας για να μειωθεί η ενεργειακή εξάρτηση από ξένους παράγοντες. Έχουμε λοιπόν ένα πολύ καλό πλαίσιο συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών πράγμα που αποδεικνύει και η παρουσία της Total στον οικονομικό τομέα της επίσκεψης. Ο Γάλλος πρόεδρος δεν είναι εδώ μόνο για φιγούρα, ξέρει ότι θα υπάρξει μια δυναμική ακόμα πιο ανθεκτική λόγω του συνδυασμού της στρατηγικής με την ενέργεια. Η παρουσία του E. Macron στην Ελλάδα είναι απλώς το πρώτο βήμα μιας ευρωπαϊκής στρατηγικής της Γαλλίας που βέβαια δεν έχει καμία σχέση με τον οπισθοδρομικό χαρακτήρα ιδεολογιών που δεν ξέρουν ότι τελείωσαν εδώ και χρόνια την πορεία τους στην Ανθρωπότητα διότι είναι απλά βάρβαροι.