Η υδάτινη σκηνή
εμφανίστηκε
και πάλι
ως όραμα
της στρατηγικής
που σκέφτεται
τη διαχρονικότητα
σε όλο της
το πλαίσιο
για να φανεί
η ουσία
του θεατρικού
κειμένου
που αναφέρεται
στον Κένταυρο
και στον Τιτάνα
για να δούμε
τις ωκεανίδες
και τους μυρμιδόνες
σε δράση.