Λένα:  Βλέπω ότι τα όργανα της ασφάλειας ήρθαν σπίτι σου.

Κυριακή: Όχι, μόνη μου πήγα στο Κέντρο Εξυπηρέτησης του Πολίτη.

Λένα: Εκεί σου βάζουν το καροτσάκι;

Κυριακή: Εκεί σου το δένουν. Πρέπει να το έχεις φέρει μαζί σου για να σ’ αφήσουν να μπεις.

Λένα: Απίστευτο. Δηλαδή το αγόρασες μόνη σου.

Κυριακή: Η οικογένεια…

Λένα: Μου θύμησες την Κίνα όπου η σφαίρα του κατάδικου για την εκτέλεσή του είναι αγορασμένη από την κοινωνία.

Κυριακή: Δεν ξέρω τέτοιες λεπτομέρειες. Στο ΚΕΠ πάντως είχε ουρά και μποτιλιάρισμα.

Λένα: Με αναπηρικό καροτσάκι;

Κυριακή: Δεν τα λένε έτσι! Πρόσεχε! Θα φας πρόστιμο!

Λένα: Τι πρέπει να πούμε;

Κυριακή: Πατεντίτσα!

Λένα: Και γιατί;

Κυριακή: Είναι ελληνικό προϊόν. Δεν κατασκευάζεται αλλού.

Λένα: Πατέντα δηλαδή.

Κυριακή: Ακριβώς!

Λένα: Πώς καταντήσαμε, λοχία.

Κυριακή: Αυτόν τον τρόπο βρήκαν για να καταργήσουν τα αυτοκίνητα.

Λένα: Και μας έκαναν τη ζωή πατίνι…