Διαπράττονται εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας από το στρατό και την αστυνομία κατά της μουσουλμανικής μειονότητας της Μiανμάρ.
Αυτοί είναι τουλάχιστον προς το παρόν οι επίσημοι όροι που περιγράφουν αυτή τη γενοκτονία.
Ο λαός Ροχίνγκια είναι κατά την πλειονότητά του Μουσουλμάνοι, αλλά κάποιοι από αυτούς είναι Ινδουιστές.
Τους απαγορεύεται το δικαίωμα της ιθαγένειας βάσει του νόμου του 1982 της Μiανμάρ περί ιθαγένειας.
Αυτός ο νόμος της Μiανμάρ δεν αναγνωρίζει αυτή την εθνική μειονότητα.
Διώκονται για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά τώρα αποτελούν θύματα μιας πραγματικής γενοκτονίας.
Πολλοί Ροχίνγκια πρόσφυγες έχουν διαφύγει στο νοτιοανατολικό Μπαγκλαντές, ενώ πάνω από εκατό χιλιάδες εξ αυτών που βρίσκονται στην Μiανμάρ έχουν περιοριστεί σε καταυλισμούς για εκτοπισμένα άτομα του εσωτερικού.
Η Μiανμάρ προσπαθεί να διαχειριστεί την κατάσταση ως ένα εσωτερικό πρόβλημα και μόνο, όμως στην πραγματικότητα είναι ήδη ένα διεθνές ζήτημα.
Οι “διαδικασίες εκκαθάρισης” του στρατού της Μiανμάρ δεν είναι τίποτε άλλο παρά πράξεις βαρβαρότητας, και στην πραγματικότητα μιά πρακτική μιας διαδικασίας γενοκτονίας.
Το 2015 είχαμε μια κρίση προσφύγων.
Το 2016 αντιμετωπίσαμε μια σύγκρουση, αλλά από το 2017 η κρίση έχει μετατραπεί σε γενοκτονία.
Ο στρατός χαρακτηρίζει τα θύματα ως αντάρτες, ή ακόμα και τρομοκράτες, αλλά το θέμα είναι ότι είναι όλοι νεκροί.
Η κυβέρνηση και όχι μόνο οι στρατιωτικοί πρέπει να λογοδοτήσουν και να ανταποκριθούν σε αυτές τις τεράστιες αριθμητικά περιπτώσεις τρομακτικών βασανιστηρίων.
Διότι έχουν ουσιαστικά διαπράξει εγκλήματα κατά των δικών τους ανθρώπων.
Δεν είναι πιο δύσκολο να πεί ότι είναι μόνο ένα εσωτερικό πρόβλημα, ενώ ακόμη και η σιωπή είναι ύποπτη.
Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν ήδη κατηγορήσει τις δυνάμεις ασφαλείας στη Μιανμάρ ότι διαπράττουν σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι οποίες συμπεριλαμβάνουν ομαδικούς βιασμούς, βάναυσους ξυλοδαρμούς και δολοφονίες παιδιών.
Οι δράστες θέλουν να τους εξοντώσουν.
Μέλη του στρατού και της αστυνομίας έχουν κάψει σπίτια, σχολεία, τζαμιά, αγορές.
Η θρησκεία των Ροχίνγκια αποτελεί και αυτή στόχο.
Για όλους αυτούς τους λόγους, πρέπει να καταδικάσουμε αυτή τη γενοκτονία, αλλά επίσης και να την σταματήσουμε.
Δεν αποτελεί πλέον το πρόβλημα μιας χώρας, δεν είναι μόνο ένα ζήτημα ρατσισμού.
Έχει ήδη περιέλθει στο επίπεδο γενοκτονίας.
Δεν χρειάζεται να έχουμε την δαημοσύνη του Lemkin ώστε να δούμε την πραγματικότητα αυτής της γενοκτονίας.
Τώρα είναι ζήτημα μιας πολιτικής καταδίκης σε διεθνές επίπεδο.
Τα Ηνωμένα Έθνη πρέπει να αναγκάσουν αυτή την κυβέρνηση της βαρβαρότητας να σταματήσει αμέσως τα εγκλήματά της κατά της Ανθρωπότητας.