Ποιος θα έδινε έμφαση στην παιδεία του παρελθόντος; Μόνο ένα Μουσείο που έχει πάθος για τα βιβλία. Έτσι όταν είδαν τον υπεύθυνο δεν μπορούσαν να φανταστούν την εμβέλεια του συλλέκτη. Όμως η αγάπη τους για τη γνώση τους ώθησε ν’ ακολουθήσουν την ξενάγηση.
Κάθε βιβλίο, κάθε τετράδιο, κάθε αντικείμενο
είχαν μέσα τους κομμάτια ιστορίας του Ελληνικού Έθνους.
Είδαν και τις ύπουλες παρεμβάσεις της κοινωνίας
που προσπαθούσε μέσω προπαγάνδας
ν’ αλλάξει την πορεία του λαού
αλλά τελικά μάταια.
Η Παιδεία είχε διασχίσει τα εκπαιδευτικά συστήματα
δίχως να γονατίσει
κι ήταν ακόμα όρθια
χάρη στο πάθος, τις θυσίες και την ιστορία.
Και τα σχολικά βιβλία ήταν μόνο η αρχή
αφού στην τάξη έζησε η Ανθρωπότητα
μπροστά στο κρυφό σχολειό.
Οι τοίχοι ήταν γεμάτοι χάρτες, εξηγήσεις και Χάρτα.
Υπήρχε σε άλλη αίθουσα το ιστορικό και το φωτογραφικό έργο
για τα Μετέωρα.
Και βέβαια στο κέντρο της αίθουσας μέσα σε γυάλινες θήκες
τεράστιων διαστάσεων, πολύτιμα βιβλία άλλων αιώνων
που μαρτυρούσαν για την ανάγκη της Παιδείας
κόντρα στη λήθη και την αδιαφορία.
Έπιασαν στα χέρια τους μερικά βιβλία
που ήταν αιωνόβια
και το τέλος του κύκλου
άνοιξε τον επόμενο με την ανάγκη ανάδειξης των αξιοθέατων
όλης της περιοχής.
Κι εκεί το πνεύμα των μοναχών είχε αγγίξει
κάθε λεπτομέρεια του λαογραφικού πλούτου
έτσι η σύνθεση δεν άργησε να φανεί
αφού οι ίδιες οι μοναχές ήρθαν για τη συνέχεια του έργου
και σε πρακτικό επίπεδο.