Ποιος αντέχει την αγάπη του φωτός;
Αυτό είναι το ερώτημα.
Σίγουρα όχι αυτοί που συνεχώς δικαιολογούνται για τα πάντα.
Σίγουρα όχι οι συμβιβασμένοι και οι προδότες
διότι δεν θέλουν να έχουν ενοχές.
Σίγουρα όχι αυτοί που προτιμούν τις σκιές για να κρυφτούν.
Πρέπει να έχεις μεγάλη ψυχή
για ν’ αντέξεις την αγάπη του φωτός.
Πρέπει να θέλεις να παράγεις έργο μαζί της.
Πρέπει να ξέρεις τι σημαίνει θυσία.
Αλλά πώς να το δεις;
Αλλά πώς ν’ ανακαλύψεις την ουσία;
Αλλά πώς να θέλεις αυτό που δεν γνωρίζεις;
Ακούς τη μουσική αλλά δεν ξέρεις τις νότες.
Ακούς τα λόγια αλλά δεν ξέρεις για τις σκέψεις.
Ακούς τον θόρυβο κι όχι τους ήχους.
Πιστεύεις ότι ακολουθείς ενώ στραβοπατάς.
Πιστεύεις ότι είσαι πιο ψηλά ενώ δεν πετάς.
Πιστεύεις ότι ξέρεις αλλά όχι την άγνοιά σου.
Δεν είναι με τα λόγια που ακούν.
Δεν είναι με τις κινήσεις που περπατάν.
Δεν είναι με τις αισθήσεις που συνεχίζουν.
Το φως θέλει αλήθεια.
Το φως θέλει αθωότητα ή δικαιοσύνη.
Το φως θέλει θυσίες.
Χωρίς υπέρβαση, δεν έχεις εξέλιξη.
Χωρίς πράξεις, δεν έχεις ζωή.
Χωρίς συμβουλές, δεν έχεις μέλλον.
Όμως ποιος θα σου πει για όλα αυτά.
Όμως ποιος θα σου εξηγήσει τη ζωή.
Όμως ποιος θα σου δείξει τον θάνατο.
Μόνο το ίδιο το φως.
Αυτή είναι η απάντηση.