Η Αίγυπτος, η Ελλάδα και η Κύπρος προχωρούν σταθερά ακόμα κι αν δεν είναι δυναμικά λόγω τυπικών ενστάσεων προς την τριπλή συμμαχία όσον αφορά στο τριπλό σημείο επαφής. Είναι κομβικό σημείο που επιτρέπει την ένωση τριών γραμμών οριοθέτησης. Κάθε μέση γραμμή που θα αγγίζει το τριπλό σημείο επαφής θα είναι το αποτέλεσμα μιας συμφωνίας μεταξύ δύο κρατών αφού αυτό προβλέπει το Δίκαιο της Θάλασσας. Έτσι η συμφωνία που αναμένουμε είναι επί της ουσίας τρεις συμφωνίες οριοθέτησης: η επέκταση της οριοθέτησης του 2003 και 2012 μεταξύ Αιγύπτου και Κύπρου, η οριοθέτηση μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου που έχουν ένα μήκος επαφής 48,6km και η οριοθέτηση μεταξύ της Αιγύπτου και της Ελλάδας. Αυτό θέλει να πει ότι οι συντονισμένες κινήσεις που κάνουμε τώρα ακολουθούν ένα στρατηγικό νοητικό σχήμα που αποτελεί στρατηγικό μείγμα. Σίγουρα τα πράγματα θα μπορούσαν να πάνε πιο γρήγορα αλλά σημασία έχει, να γίνουν και να ξεπεράσουμε τις τοπικές προσεγγίσεις που δεν ταιριάζουν με αυτό το εθνικό θέμα, αφού αυτό είναι υπερκομματικό και διακρατικό. Βλέπουμε λοιπόν τις τρεις χώρες να έρχονται όλο και πιο κοντά για να αντιληφθούν ότι από την αρχή είναι μαζί παρόλο που οι κυβερνήσεις δυσκολεύουν τα πράγματα με τρόπο λανθασμένο.