Επειδή τώρα είναι της μόδας να χτυπούν έναν άνθρωπο δέκα άτομα μόνο και μόνο για να σπάσουν πλάκα, είναι επείγον να δούμε τα όρια της εκπαίδευσης όταν οι καθηγητές δεν ξέρουν πια τι να κάνουν αφού δεν έχουν δώσει βαρύτητα στη διδασκαλία και ποντάρουν σε φιλικές σχέσεις που στην ουσία δεν υπάρχουν. Και τώρα υπάρχει ο κίνδυνος να μην υποστηρίζουμε αποτελεσματικά τους αθώους μόνο και μόνο επειδή υπάρχουν ήδη αντιπαραθέσεις μεταξύ μαθητών και καθηγητών. Η έξυπνη παιδεία δεν αντιμετωπίζει τα προβλήματα αλλά συνεργάζεται με τα δεδομένα διότι αξιοποιεί τη στρατηγική. Έτσι αναδεικνύει ότι αυτό που θέλει η μάζα δεν είναι απαραίτητα το σωστό και ότι αυτός που είναι μόνος μπορεί να έχει δίκαιο. Με τη μελέτη προβλημάτων ζωής και θανάτου όπως βρίσκουμε στη NASA, στο Σκάκι, στο Go, στο Shogi, δείχνουμε ότι μεγάλος αριθμός ατόμων δεν είναι αποτελεσματικός διότι δημιουργείται το φαινόμενο του Leader και οι άλλοι ακολουθούν σαν αρνιά και ακολουθεί το φαινόμενο όχλου. Με αυτόν τον τρόπο οι μαθητές βλέπουν ότι μπορεί εύκολα να παρασυρθούν από τους άλλους και πρέπει να μάθουν να αντιστέκονται και να είναι ανθεκτικοί στις επιθέσεις, κάνοντας χρήση νοητικών σχημάτων της στρατηγικής. Μόνο έτσι θα βοηθήσουν τους αθώους να μην γίνουν θύματα αφού θα τους προστατεύουν οι Δίκαιοι.