Όταν καταπατάς αυτόχθονο λαό πληγώνεις την ίδια την Ανθρωπότητα διότι δεν έχεις καμία δικαιολογία. Αυτός ήταν από την αρχή στον ίδιο χώρο και δεν ζήτησε ποτέ τίποτα. Όταν επιπλέον τον αναγκάζεις να μάθει άλλη γλώσσα από τη δική του, υποτίθεται για να ακολουθήσεις την νομοθεσία, στην πραγματικότητα διαπράττεις έγκλημα βαρβαρότητας. Κι όταν αυτό γίνεται για λόγους ρατσιστικούς επειδή εσύ εσκεμμένα θεωρείς ότι ανήκει σε άλλη χώρα τότε κάνεις κι ένα στρατηγικό λάθος που θα προκαλέσει ουρές, οι οποίες δεν λύνονται με εύκολο τρόπο και σίγουρα όχι μόνο πολιτικά. Αυτή η έλλειψη στρατηγικής είναι χαρακτηριστική αυτών των προβλημάτων. Επίσης επειδή οι αυτόχθονες λαοί έχουν διακαιώματα αναγνωρισμένα από το 2007 θα ήταν καλό να τα μελετήσει κάθε κυβέρνηση που πρέπει να διαχειριστεί αυτό το θέμα και όχι να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα με τρόπο μετωπικό. Διότι μιλάμε για ανθρώπους και όχι αντικείμενα που δεν έχουν ιστορία. Μία κοινωνιολογική προσέγγιση δεν επαρκεί όταν υπάρχουν ανθρωπολογικά στοιχεία μεγάλης διάρκειας. Είναι λοιπόν σημαντικό να εξετάζουμε αυτά τα θέματα και να τηρούμε τις συνθήκες που τα σέβονται και όχι αυτές που τα καταπατούν χωρίς να έχουν καν ενοχές για τις απαράδεκτες πράξεις που είχαν επινοήσει.